هدف کلي پژوهش حاضر پیشبیني رضایت از مدرسه بر اساس خودکارآمدي تحصیلي و اهداف پیشرفت دانشآموزان بود. روش پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردي، از نظر دادهها کمي و از نظر ماهیت همبستگي بوده است. جامعه پژوهش حاضر عبارت بود از تمامي دانش-آموزان دختر پایه هفتم دوره متوسطه اول منطقه 4 آموزش و پرورش شهر تهران که شامل 11811 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران معادل 313 نفر به دست آمده است. ابزارهاي اندازهگیري در این پژوهش بدین شرح است: مقیاس رضایت از مدرسه) MSLSS( اسکات هوبنر ،پرسشنامه خودکارآمدي تحصیلي جري جینگ و مورگان (MJSES) و پرسشنامه اهداف پیشرفت میدگلي و همکاران) 1998(.
