پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ابعاد کمالگرایي و جهتگیري هدفي با فرسودگي تحصیلي دانشجویان اجرا شده است. این پژوهش از نوع همبستگي چندمتغیره )تحلیل مسیر( است. جامعه آماري پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامشهر است .پس از انجام محاسبات آماري لازم بر اساس فرمول نمونهگیري کوکران تعداد نمونه 183 نفر تعیین شده است. حجم نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونهگیري مرحلهاي و تصادفي انتخاب شد. به منظور اندازهگیري متغیرهاي پژوهش از سه پرسشنامه هدفهاي پیشرفت الیوت و مک گریگور) 9331(، فرسودگي تحصیلي شائوفلي و همکاران) 1226( و کمالگرایي هیل) 9334( استفاده شده است. نتایج نشان ميدهد که اهداف تبحرگرا و هدفمندي، داراي ضریب برآورد منفي در پیشبیني فرسودگي هستند و با افزایش میزان جهتگیري هدفي تبحرگرا و هدفمندي دانشجویان، میزان فرسودگي آنها کاهش ميیابد .
اثر مستقیم حساسیت بین فردي، ادراک فشار از سوي والدین و اهداف عملکرد گریز نیز در پیشبیني نمرات فرسودگي تحصیلي در سطح 3031P≤ معنادار است. متغیرهاي فوق 42 درصد از تغییرات نمره در فرسودگي تحصیلي را پیشبیني ميکنند .افرادي با اهداف تبحرگرا، براي دستیابي به اهداف خود تلاش ميکنند و همواره در جستجوي موقعیتها و چالشهایي براي ارتقا یادگیري بوده و براي غلبه بر ناکاميها و شکستها پافشاري ميکنند و همین امر ميتواند بروز فرسودگي تحصیلي را کاهش دهد. از سوي دیگر، ابعاد منفي کمالگرایي ميتواند انرژي مفید براي انجام تکالیف را کاهش داده و حس فرسودگي ایجاد نماید.
